Odznaczenie HONORIS GRATIA dla profesora Andrzeja Maneckiego
Profesorowi Andrzejowi Maneckiemu, Profesorowi Honorowenu AGH, Prezydent Stołecznego, Królewskiego Miasta Krakowa profesor Jacek Majchrowski wręczył odznakę HONORIS GRATIA, zgodnie z uchwałą Rady Miasta, za wybitne zasługi dla Krakowa. Wydarzenie odbyło z okazji Święta Miasta 5 czerwca b.r. w sali obrad Rady Miasta.
Prof. dr hab. inż. Andrzej Manecki, geolog, ekolog i polarnik jest emerytowanym profesorem AGH, byłym dziekanem Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego i byłym kierownikiem Katedry Mineralogii, Petrografii i Geochemii AGH i Zakładu Sozologii PAN. W uzasadnieniu wniosku o HONORIS GRATIA podkreślono m.in. jego zasługi dla Krakowa. Od lat 70. ub. wieku prowadził wraz z zespołem intensywne badania antropogenicznych pyłów atmosfery Krakowa i jego otuliny, oraz negatywnych skutków fluorowych emisji huty aluminium w Skawinie. Nowej dyscyplinie takich badań nadał nazwę aeromineralogia. W latach 80. ub. wieku działał w Wojewódzkiej Radzie Ochrony Środowiska, której przez czas pewien przewodniczył. Wspierał niezależne ruchy ekologiczne, był pierwszym przewodniczącym Rady Naukowej ZG PKE. Utworzył w AGH w Katedrze Mineralogii, Petrografii i Geochemii kompetentny zespół ekologów, współtworzył i był redaktorem wielonakładowych tzw. „Zielonych zeszytów” PKE AGH p.t. „Problemy ekologiczne Krakowa”, które ukazywały się w Krakowie w latach 1981-1995. Zielone zeszyty niewątpliwie przyczyniły się do wzrostu ekologicznej świadomości zagrożeń wśród mieszkańców Krakowa i pracowników zakładów przemysłowych tego miasta. W tym roku ukazał się przedruk tych zeszytów liczący 800 stron z przedmową Retora AGH profesora Jerzego Lisa. Wraz z zespołem pracowników naukowych AGH prof. Andrzej Manecki przygotował raport o szkodliwości emisji huty aluminium w Skawinie. Współpracował z zespołem ekologów „Solidarności”. Materiały te, wraz z dokumentacją świata medycznego Krakowa, przyczyniły się do likwidacji wysoce szkodliwej „fluorowej” huty w Skawinie. Był współorganizatorem licznych tzw. Forów Ekologicznych w Krakowie w AGH, stanowiących kontynuację sympozjów organizowanych wcześniej przez profesora Walerego Goetla, z którym współpracował. Fora te były organizowane przy drzwiach otwartych dla mieszkańców Krakowa. Tematykę wielu doktorantów skierował na ekologiczną problematykę Krakowa (kwaśne deszcze, niszczenie kamiennych elementów zabytkowych budynków w Krakowie, skażenia i rekultywacja gleb i in.). Był kierownikiem trzech naukowych ekspedycji polarnych na Spitsbergen dla zbadania m.in. globalnych antropogenicznych zanieczyszczeń pyłowych we współczesnym lodzie lodowców. Współpracował wraz z prof. Julianem Aleksandrowiczem nad znaczeniem magnezu dla środowiska przyrodniczego i człowieka, wraz z nim współorganizował Polskie Towarzystwo Magnezologiczne w Krakowie. Za wyniki badań i publikacje o negatywnych skutkach emisji krakowskiej huty żelaza na środowiska przyrodnicze Krakowa i podkrakowskiej Puszczy Niepołomickiej prof. Andrzej Manecki uzyskał Nagrodę Państwową I st. (zespołową).
